![]() RICORD
par cercà da ricurdà, tanta gent da nun, da Vèvar, che purtròp i g’han lasà. Ma purtròp g’ho ‘n t’la scervèla chi n’tal giàsc e chi brusà. ier ridevan, dès pü gnenta, che tristèsa ricurdà. E go’n ment anche cùl végc |
![]() A öcc duèrt
che ti’t trovi a guardà indrera. Cinch, des, vint o…cinquant’ani, nustalgia da cùl ch’l’era. E l’è cume se tütt-in-t’un-culpl’è’l mè cör che la reclama. Parchè’ in tuti i mè ricord, a ghè sempar la mè mama. Livio Rusét |
![]() SÜ..., SÜ CH’L’È GNENTA.
Custa-chi d’l’alta tensiòn. La sembrava na ciulàda, ma l’è na benedisiòn. Gh’era chi’s-preocupàva,fai par fà dal ben’la gènt. L’è, che reclàmuma sempar, e a la fìn an và ben gnènt. Da sicür cùi lì “studià”,e ti guardi vèrs Vignal. Dopu ’n po’, che cü, ti la vedi sensa pàl. Si...però...magari...forse, |